بررسی توانایی شیرعسل با ماندگاری بالا در زنده نگه داشتن سلولهای لیگامان پریودنتال

مقدمه: بیرون افتادن دندان به معنای جابجایی کامل دندان از حفره دندانی است که باعث آسیب به ساختارهای لیگامان پریودونتال ،سمان ، استخوان آلوئول ،لثه و پالپ دندان می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی توانایی شیرعسل بلند مدت در زنده نگه داشتن سلولهای لیگامان پریودنتال می باشد.   مواد و روش ها: برای تهیه سلولهای لیگامان پریودونتال از دندان های پرمولر سالم که به دلیل درمان ارتودنسی کشیده شده بودند استفاده شد.بافت پریودونتالی در این افراد سالم و فاقد هرگونه التهاب بود.سلولها ی لیگامان پریودونتال به تعداد 103×8 سلول درمحیط کشت dmem( dulbecco’s modified eagle medium ) در پلیت 96- well کشت داده شدند تا زمان اتصال سلولها به پلیت، در 37 درجه انکوبه شدند. بعد از آن محیط کشت dmem را برداشته و به هر well ، به میزان 100 میکرو لیتر از محیط های شیر مدت دار ، شیر معمولی ، hank’s balanced salt solution (hbss) و شیر عسل مدت دار اضافه شد. dmem به عنوان محیط کنترل مثبت و محیط خشک به عنوان محیط کنترل منفی در نظر گرفته شد. سپس پلیت ها به مدت 1، 3، 6، 9 ساعت در انکوباتور °37 قرار داده شدند. زنده ماندن سلولها با استفاده از روش mtt(thiazolyl blue tetrazolium bromide) ارزیابی شد. یافته های مطالعه با استفاده از روش های آماری two way ، one way anova ، anova ، post hoc scheffe مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها: نتایج مطالعه نشان می دهد که میزان بقای سلولهای pdl در تمام محیط ها در تمام زمان هابه صورت معنی داری نسبت به محیط کنترل منفی بهتر می باشد(001/0 ≥p)بعد از گذشت 9 ساعت میانگین بقای سلولهای لیگامان پریودنتال در محیطهای شیرعسل مدت دار،شیر مدت دار و hbss به ترتیب 82/0±82 ،13/8±75، 78/2±87 بود. بعد از گذشت 9 ساعت در هردو محیط شیر عسل و hbss نسبت به محیط شیرمعمولی به صورت معنی داری میزان بقای سلولها بیشتر بود. (003/0=p) نتایج آنالیز one way anova نشان می دهد که پس از گذشت 9 ساعت میزان بقای سلولهای pdl در محیط شیر عسل قابل مقایسه با محیط hbss بود.   نتیجه گیری : با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر شیر عسل با ماندگاری بالا و همچنین شیر مدت دار به عنوان یک محیط حد واسط مطلوب که قابل مقایسه با hbss می باشند در نظر گرفته می شود. این محیط ها علاوه بر اینکه در مدت زمان ذکر شده دارای توانایی برابر در زنده نگه داشتن سلولها در مقایسه با محلولهای تجاری گران قیمت می باشند به راحتی در دسترس بوده و قابل استفاده می باشند.